Indrukwekkende recensie Warres Vleugels door Joke Guns

Warres vleugels: lees het!

kopt Joke op haar auteursblog.
Vervolgens pelt ze laag na laag van het verhaal tot ze uiteindelijk de kern van 'Warres Vleugels' kwetsbaar bloot legt.

Hieronder vind je enkele fragmenten uit Jokes uitgebreide en pakkende recensie.

'Inge Bergh vertelt meer dan een verhaaltje. Ze toont de strijd van goedbedoelende ouders die zich machteloos voelen bij het anders zijn van hun kinderen. Het is een zware strijd. Want een kind als Warre roept dan misschien vertedering op bij mensen die hem af en toe ontmoeten, de dagdagelijkse Warre kan een ouderhart bezwaren. Toch is er steeds die hartverscheurend mooi beschreven liefde van een vader voor zijn zoon, van een zoon voor zijn vader.'

...

'Ik ken en ben die vader, die volwassene die soms niet meer weet van welk hout pijlen maken. Ik herken de vriendelijke man die Warres vragen niet begrijpt. En ik heb het vrouwtje dat hem op weg helpt al meerdere malen ontmoet. Ik zie haar in het team dat mijn oudste zoon onvermoeibaar begeleidt, ik zie haar in toevallige passanten in de levens van mijn kinderen.

‘Warres vleugels’ is een prachtig, poëtisch en zelfs humoristisch verhaal dat ons een spiegel voorhoudt zonder belerend te zijn. Het is een boek dat me tot tranen toe ontroerd heeft. Het is een boek dat ik op grijpafstand houd zodat ik, als ik weer eens mijn geduld dreig te verliezen, kan lezen over Warre, over de kracht van vertrouwen, en over de liefde die zo veel mogelijk maakt.'

Benieuwd naar de originele en volledige recensie? Klik hier!

Recensie Warres Vleugels op JaapLeest

Wat ben ik gelukkig met de fijne Recensie op JaapLeest.
Zei ik gelukkig?
Overdonderd en sprakeloos, dat was ik.
En nu dus blij. Ontzettend blij.

Benieuwd naar de recensie compleet mét filmpje?
Klik dan op deze link.

Hieronder vind je alvast enkele fragmenten  uit de uitgebreide recensie:

'Bergh schreef een metaforisch verhaal over zelfstandig worden en losmaken dat aanvoelt als een sage of modern sprookje.
...'Het conflict tussen vader en zoon is kleingehouden waardoor het verhaal een universeel karakter krijgt. Dit overkomt iedere ouder en ieder kind. Het gaat over het hebben van verwachtingen en de onmogelijkheid om daar aan te voldoen. Als Warre terugkeert, slaat zijn vader een arm om hem heen. Het is goed zo.'
en

'Bergh formuleert  beeldende zinnen ('zijn handen trillen even erg als het deksel op de borrelende pappot') met mooie Vlaamse woorden als 'sakkerde'. Het is wellicht wat hoog gegrepen voor kinderen vanaf 5 jaar maar jammer dan, dan doen ze er maar wat moeite voor. En lezen ze morgen weer een gemakkelijker boek.'

Wat een compliment vind ik dat!

Ook de prachtige illustraties van Alain Verster worden door Jaap Friso uitgebreid in de verf gezet, compleet met filmpje. (hier! Voor het filmpje scroll je naar beneden.)

'Verster gaat door in dezelfde lijn en al is de verrassing nu minder, zijn prenten blijven onverminderd boeien. Net als in het vorige album gebruikt hij de pagina's volledig en wappert er veel strooigoed rond in de vorm van blaadjes en vogels. Zijn kleurgebruik is opvallend, of eigenlijk het ontbreken ervan. Het is een herfstig album met veel bruin en grijs, waar de gele jassen van Warre en zijn vader in opvallen. Er is razendveel te zien, waardoor je er naar blijft kijken. De prenten van Verster zijn als een brocantenwinkel waarin je telkens weer andere snuisterijen ontdekt.'